انجمن علوم و تکنولوژی سطح ایراننشریه علوم و مهندسی سطح2008-6717185420230220تأثیر زمان هیدروترمال بر فعالیت فتوکاتالیستی پوششهای سلسلهمراتبی TiO2 -WO3 ایجاد شده به روش اکسیداسیون الکترولیتی پلاسمایی- هیدروترمال روی تیتانیوم خالص112702392FAآرش فتاح الحسینیدانشگاه بوعلی سینا0000-0001-9560-0049مریم سادات شریفیانگروه مهندسی مواد، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدانمینو کرباسیگروه مهندسی مواد، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدانJournal Article20221213در تحقیق حاضر، پوشش متخلخل سلسلهمراتبی دیاکسیدتیتانیوم/ تریاکسیدتنگستن (TiO2 /WO3) با استفاده از همافزایی روشهای اکسیداسیون الکترولیتی پلاسمایی/ هیدروترمال روی سطح تیتانیوم خالص ایجاد شد. برای این منظور، ابتدا پوشش TiO2 توسط فرایند اکسیداسیون الکترولیتی پلاسمایی (PEO) در الکترولیت پایه فسفاتی روی زیرلایه تیتانیوم ایجاد، سپس ذرات WO3 توسط فرایند هیدروترمال روی پوشش TiO2 ایجاد گردید. تأثیر مدت زمان انجام فرایند هیدروترمال (12، 18 و 24 ساعت) بر رفتار فتوکاتالیستی پوششها مورد بررسی قرار گرفت. بررسیهای فازی و ویژگیهای ریزساختاری به ترتیب توسط آنالیز پراش اشعه ایکس و میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی انجام شد. تخریب فتوکاتالیستی متیلن بلو تحت نور مرئی در حضور پوششهای TiO2 -WO3 و پوشش TiO2 با یکدیگر مقایسه شدند. پوشش TiO2 خالص ایجاد شده به روش PEO، تخریب 47 درصدی متیلن بلو را نشان داد، این در حالی است که، پوشش کامپوزیتی TiO2 -WO3 ایجاد شده به روش همافزایی روشهای اکسیداسیون الکترولیتی پلاسمایی/ هیدروترمال در مدت زمان 18 ساعت هیدوترمال با تخریب 83 درصدی متیلن بلو همراه بود، که میتوان به حضور فاز WO3 و ریزساختار مناسب آن شامل تشکیل ساختار میلهای نسبت داد. در زمان 12 ساعت مورفولوژی شامل نانوذرات/نانومیله بود و افزایش زمان تا 18 ساعت منجر به تکامل مورفولوژی، افزایش اندازه ذرات و رشد نانو میلهها شد.http://www.surfacejournal.ir/article_702392_525ef4c31045525dd042be779398c68d.pdfانجمن علوم و تکنولوژی سطح ایراننشریه علوم و مهندسی سطح2008-6717185420230220بررسی تاثیر افزودن نانوذرات اکسید آلومینیوم بر ریزساختار و رفتار اکسیداسیون دمای بالا پوشش MCrAlY ایجاد شده توسط فرایند HVOF1328702393FAپژمان زمانی مقدمصنعتی مالک اشتر0000-0001-5608-4619ضیاء والفیگروه مواد و فرایندهای ساخت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهرانJournal Article20221114در این تحقیق، پودر خالص CoNiCrAlY و کامپوزیتی CoNiCrAlY-2, 4 wt%Al2O3 توسط فرایند HVOF روی زیرلایههایی از جنس سوپر آلیاژ پایه نیکل IN738 پوششدهی شدند. پودرهای کامپوزیتی با استفاده از روش محلولی برپایه آب و چسب پلی وینل الکل به منظور توزیع نانوذرات اکسید روی ذرات میکرونی CoNiCrAlY تولید شدند. آزمایش اکسیداسیون در دمای ℃1050 و زمانهای 50، 100، 150 و 200 ساعت در هوای ساکن روی پوششها انجام شد. ریزساختار و ترکیب فازی پوششها قبل و بعد از آزمایش اکسیداسیون توسط SEM و XRD بررسی شدند. نتایج نشان دادند که نانوذرات با توزیع نسبتا یکتواخت در اطراف پودرها و ریزساختار پوششهای متناظر حضور داشتند. میزان تخلخل و زبری سطح پوششهای خالص و کامپوزیتی (2 و 4 درصد وزنی) به ترتیب 6/0، 1 و 7/2 درصد حجمی و 4/4، 8/4 و 1/7 میکرومتر اندازهگیری شدند. پس از 200 ساعت آزمایش اکسیداسیون، ضخامت لایه اکسیدی برای پوششهای خالص و کامپوزیتی (2 و 4 درصد وزنی) به ترتیب 2/5، 3/4 و 9/5 میکرومتر اندازهگیری شد. پوشش CoNiCrAlY حاوی 2 درصد وزنی Al2O3 به دلیل ایجاد موانع نفوذ توسط نانوذرات بهترین مقاومت به اکسیداسیون را نشان داد. درحالیکه پوشش کامپوزیتی حاوی 4 درصد وزنی Al2O3 دارای کمترین مقاومت به اکسیداسیون بود که ناشی از مورفولوژی سطح زبر و وقوع اکسیداسیون داخلی در آن بود.http://www.surfacejournal.ir/article_702393_535558be436477fd1f6267ccd5ef7655.pdfانجمن علوم و تکنولوژی سطح ایراننشریه علوم و مهندسی سطح2008-6717185420230220بررسی و ارزیابی خواص پوشش فلز تیتانیوم بر پلیاتراترکتون متخلخل به منظور استفاده در پزشکی بازساختی2939708927FAناهید حسن زاده نعمتیمهندسی پزشکی، دانشکده علوم و فناوریهای پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهرانمینوش لعلی نیامهندسی پزشکی-دانشکده علوم و فناوری های پزشکی-دانشگاه آزاد اسلامی-واحد علوم و تحقیقات تهرانمصطفی سلیمان نژادگروه اموزشی مهندسی بافت ، دانشکده فناوری های نوین دانشگاه علوم پزشکی شهرکردJournal Article20220915با توجه به رشد تکنولوژی در علم بیومواد افزایش زیستسازگاری و کاهش عکسالعملهای نامطلوب بدن، هدف اصلی پوششدهی سطوح است. پلیاتراترکتون یک ترموپلاستیک نیمه بلورین است که خواص برجسته مکانیکی، شیمیایی و پایداری بالای حرارتی دارد و یک پلیمر با قابلیت کاربری در جایگزینی های استخوانی است. این پلیمر با ساختار متخلخل نیز مورد استفاده قرار می گیرد. زیست سازگاری اصلاح شده این پلیمر در حالت متخلخل با استفاده از پوشش تیتانیوم در این تحقیق مورد توجه قرار گرفته است. ابتدا نمونههای متخلخل پیک با استفاده از پیک خالص و نمک سدیم کلراید بعنوان فضاساز، با روش dry mixing و با به کار گیری روش SPS تهیه شدند. سپس لایه نازک فلز تیتانیوم روی زیرلایه پلیاتراترکتون با استفاده از روش پلاسما اسپری پوشش داده شد و تاثیر پوشش دهی روی عملکرد بیوپزشکی پلیاتراترکتون تعیین مشخصه و ارزیابی شد. مزایای اصلی پلاسما اسپری تیتانیوم ، زیرلایه بدون صدمه و پایداری خوب لایه روکش بود که با استفاده از SEM، XRD و آنالیز استحکام اتصال تائید شدند. تست های مکانیکی از نمونه متخلخل گرفته شد که نشان داد در نمونه تولید شده چگالی ، استحکام تسلیم فشاری ،وسختی به طور قابل توجهی بالا است.<br />به منظور بررسی تشکیل آپاتیت بر روی نمونههای تهیه شده، زیست فعالی این نمونهها با پوشش و بدون پوشش از طریق غوطه ور سازی آن ها در مایع شبیه-سازی شده بدن مورد بررسی قرار گرفت و این چنین استنباط شد که پلی اتراترکتون پوشش داده شده با تیتانیوم خاصیت بایواکتیویته دارند.http://www.surfacejournal.ir/article_708927_2b8a77b8a8cc00eb68413ff88ecf3d72.pdfانجمن علوم و تکنولوژی سطح ایراننشریه علوم و مهندسی سطح2008-6717185420230220ارزیابی ریزساختار، خواص مکانیکی و بافت انجمادی اینکونل 625 روی زیرلایه اینکونل 738LC توسط رسوبنشانی مستقیم لیزری4047705453FAمحمد گواهیان جهرمیدانشگاه صنعتی مالک اشتر - مجتمع دانشگاهی مواد و فناوریهای ساخت0000-0002-7445-0982سید رضا شجاع رضویدانشگاه صنعتی مالک اشتر - مجتمع دانشگاهی مواد و فناوریهای ساخت0000-0002-8249-2963حامد نادری سامانیدانشگاه صنعتی مالک اشتر - مجتمع دانشگاهی مواد و فناوریهای ساختفرید کرمانیدانشگاه صنعتی مالک اشتر - مجتمع دانشگاهی مواد و فناوریهای ساخت0000-0002-7910-7702Journal Article20221115در تحقیق حاضر، ساخت افزایشی سوپرآلیاژ اینکونل 625 روی زیرلایه اینکونل 738 بهصورت نمونه مکعبی به ابعاد cm22×2 با الگوی یکجهت انجام شد. هدف از ساخت این نمونه ارزیابی قطعه از نظر ریزساختار، خواص مکانیکی و بافت انجمادی بودهاست. بهمنظور بررسی خواص ، از میکروسکپ الکترونی و نوری، پراش پرتوایکس و دستگاه پراش پرتوایکس مجهز به زاویهیاب استفاده شد. نتایج نشان داد انجماد دانهها از حوضچه مذاب به سمت زیرلایه (جهت انتقال حرارت) است. تصاویر میکروسکپی الکترونی روبشی از ریزساختار نشان داد دندریتهای ستونی در لایههای بالایی در نمونه بزرگتر از دندریتهای ستونی در نواحی میانی به همراه بازوی ثانویه هستند. بررسی تصاویر قطبی یک جزء بافت - Goss ({011} >100< ) بهاضافه یک مؤلفه مکعبی نسبتاً ضعیف ({001} >100< ) را نشان داد.(قرارگیری اکثر دانهها در امتداد جهت >100< ) همچنین استحکام نهایی، تسلیم و ازدیاد طول به ترتیب 990 ، 563 مگاپاسکال و 48 درصد برای جهت موازی با محور کشش به دست آمد.http://www.surfacejournal.ir/article_705453_02a54ff55f305b29299628bdaf986de2.pdf