@article { author = {}, title = {ارایه یک رهیافت محاسباتی جدید به منظور تحلیل تماس بین یک نانو فرورونده کروی با رویه یک نیم فضای ویسکوالاستیک}, journal = {نشریه علوم و مهندسی سطح}, volume = {6}, number = {10}, pages = {1-10}, year = {2011}, publisher = {انجمن علوم و تکنولوژی سطح ایران}, issn = {2008-6717}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {مسایل مقدار مرزی در برگیرنده تماس یکی از با اهمیت‌ترین مسایل در صنایع وابسته به مهندسی مکانیک جامدات، سازه و همچنین در کاربردهای علوم فضایی و نظامی، علوم پزشکی، بیوسیستم و محیط زیست می‌باشند. در این مقاله، فرآیند حل محاسباتی جدیدی به منظور فرمول‌بندی و تحلیل مسایل نانو فروروی تماسی (contact nanoindentation) بین یک فرورونده کروی صلب با رویه یک نیم فضای ویسکوالاستیک با هر هندسه دلخواه در شرایط بدون اصطکاک ارایه می‌شود. استخراج روابط بین توزیع فشار تماسی، نیروی عامل بر فرورونده و میزان نفوذ در لایه ویسکوالاستیک خواسته اصلی این مطالعه می‌باشد. مساله نانو فروروی ویسکوالاستیک با بکارگیری یک فرمول‌بندی مناسب در معادلات متشکله و استفاده از روش محاسباتی وارون سازی ماتریسی (matrix inversion method) با ارضای دقیق شرایط مرزی حل شده است. مقایسه نتایج عددی با حل تحلیلی فرآیند بارگذاری و باربرداری برای نانو فرورونده‌های کروی، دقت رهیافت حل محاسباتی را نشان می‌دهد.}, keywords = {مسایل تماسی ویسکوالاستیک,رهیافت محاسباتی وارون سازی ماتریسی,رویه‌ی نیم فضا,فروروی نانو}, url = {http://www.surfacejournal.ir/article_5398.html}, eprint = {http://www.surfacejournal.ir/article_5398_8f2479702fa3624abcf80632fb56f901.pdf} } @article { author = {}, title = {تأثیر عملیات حرارتی اولیه بر روی مقاومت سایشی فولاد AISI M2 پس از نیتروژن دهی پلاسمایی}, journal = {نشریه علوم و مهندسی سطح}, volume = {6}, number = {10}, pages = {11-22}, year = {2011}, publisher = {انجمن علوم و تکنولوژی سطح ایران}, issn = {2008-6717}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {قابلیت نیتروژن دهی و مقاومت سایشی فولاد AISI M2 پس از نیتروژن دهی پلاسمایی با منیع فرکانس رادیویی در دمای °C450 ترکیب گاز H2 25% + N2 75% به مدت زمان 8 ساعت در دو حالت آنیل کامل و کوئنچ-تمپر مطالعه شد. از روی الگوهای تفرق اشعه X ترکیب لایه سفید در هر دو مورد فاز ε تعیین گردید. ضخامت لایه نیتریدی از بررسی های تغییرات ریزسختی سنجی ویکرز در مقطع عرضی نمونه ها تعیین شد. آزمایش های سایش با روش پین روی دیسک در دمای محیط، سرعت لغزش m/s 05/0، بار اعمالی 8 نیوتن و مسافت سایش 1000 متر انجام گرفت. نتایج نشان داد که لایه نیتریدی در فولاد آنیل شده در مقایسه با فولاد کوئنچ- تمپر شده سختی سطحی کمتر و ضخامت بیشتری داشته و همچنین حجم ساییده شده کمتری دارد. نتایج بر اساس پروفیل سختی و مقادیر تخمینی تنشهای پسماند تجزیه و تحلیل شد.}, keywords = {نیتروژن دهی پلاسمایی,عملیات حرارتی,فولاد ابزار M2,لایه نیتریدی,مقاومت سایشی}, url = {http://www.surfacejournal.ir/article_5399.html}, eprint = {http://www.surfacejournal.ir/article_5399_38aac0512b0fd5104b2d657fe81046ee.pdf} } @article { author = {}, title = {کاربرد همزن آلتراسونیک در حین پوشش دهی بر خواص پوشش نانو کامپوزیت نیکل - نانو آلومینا حاصل از آبکاری الکتریکی منقطع}, journal = {نشریه علوم و مهندسی سطح}, volume = {6}, number = {10}, pages = {23-30}, year = {2011}, publisher = {انجمن علوم و تکنولوژی سطح ایران}, issn = {2008-6717}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {در این پژوهش پوشش دهی نانوکامپوزیتی زمینه نیکلی با حضور ذرات نانو آلومینا و در حضور همزن آلتراسونیک در حین پوشش دهی به روش آبکاری الکتریکی منقطع انجام شد. سپس مورفولوژی پوشش با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی(SEM) مورد بررسی قرار گرفت. رفتار سایشی پوشش به روش Pin on Plate و سپس رفتار خوردگی آن با استفاده از روش امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین درصد وزنی ذرات خنثی پوشش را در موقع استفاده از همزن آلتراسونیک بطور متصل و با شدت w/cm2  63 حاصل می گردد. همچنین استفاده از همزن آلتراسونیک در حین پوشش دهی از ایجاد آگلومره در پوشش جلوگیری خواهد کرد و مکانیزم سایش از نوع خراشان است. نتیجه آنکه پوشش نانو کامپوزیتی با کیفیت بهتر از لحاظ مورفولوژی و خواص مکانیکی و سایشی  در حالتی بهینه از شدت همزدن آلتراسونیک در مقایسه با شدت های دیگری از همزدن آلتراسونیک و نیز همزن مگنتیت دست یافت.}, keywords = {نانوکامپوزیت نیکل آلومینا,آبکاری الکتریکی منقطع,خوردگی,سایش}, url = {http://www.surfacejournal.ir/article_5400.html}, eprint = {http://www.surfacejournal.ir/article_5400_21e032f399f23bf48bb6d87ad2666775.pdf} } @article { author = {}, title = {تأثیر دمای پیشگرم قالب بر پوشش کلسیم فسفات اعمال شده بر سطح آلیاژ پایه کبالت در حین ریخته گری دقیق}, journal = {نشریه علوم و مهندسی سطح}, volume = {6}, number = {10}, pages = {31-40}, year = {2011}, publisher = {انجمن علوم و تکنولوژی سطح ایران}, issn = {2008-6717}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {پوشش‌های کلسیم فسفاتی برای بهره گیری همزمان از استحکام بالای فلزات برای کاربردهای تحت بار و افزایش توانایی پیوند کاشتنی‌ها با استخوان توسعه پیدا کرده اند. استفاده از پوشش های کلسیم فسفاتی دو فازی (BCP) به مراتب کارایی و نتایج بهتری نسبت به هیدروکسی آپاتیت (HA) تنها دارد. در این تحقیق امکان پوشش دهی سرامیک های کلسیم فسفاتی دو فازی بر روی آلیاژ کاشتنی پایه کبالت با استاندارد ASTM F-75 بررسی شد و اثر دمای پیشگرم قالب بر نسبت HA/β-TCP به عنوان عامل مؤثر بر زیست فعالی پوشش مورد مطالعه قرار گرفت. آلیاژ مذاب درون قالب های   ریخته‌گری دقیق که قبلاً دیواره های آن با هیدروکسی آپاتیت پوشش داده شده بود، ریخته گری شد. دمای پیشگرم قالب معادل 750، 850، 950 و 1050 درجه سانتیگراد برای بررسی اثر دمای پیشگرم قالب بر تغییرات فازی پوشش انتخاب شد. نتایج نشان داد که با افزایش دمای پیشگرم قالب از 750 درجه سانتیگراد به 1050 درجه سانتیگراد نسبت  HA/β-TCP از حدود 30/70 به 80/20 تغییر می کند. ارزیابی آزمایشگاهی زیست فعالی بیانگر انحلال بیشتر فاز β-TCP بود و تشکیل بیشتر آپاتیت های شبه استخوانی بر سطح پوششی که دارای نسبت پایین تر HA/β-TCP است، مشاهده شد.}, keywords = {پوشش زیست فعال,کلسیم فسفات دو فازی,ریخته گری دقیق,هیدروکسی آپاتیت,بتا تری کلسیم فسفات,آلیاژ پایه کبالت}, url = {http://www.surfacejournal.ir/article_5401.html}, eprint = {http://www.surfacejournal.ir/article_5401_adf8cc4f452a25d61467065ee420dfcc.pdf} } @article { author = {}, title = {کاربرد روش غیرمخرب جریان گردابی در تعیین عمق لایه کربن زدایی در فولادها‌}, journal = {نشریه علوم و مهندسی سطح}, volume = {6}, number = {10}, pages = {41-49}, year = {2011}, publisher = {انجمن علوم و تکنولوژی سطح ایران}, issn = {2008-6717}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {کربن زدایی اثرات نامطلوبی بر خواص مکانیکی فولاد از جمله سختی، مقاومت به سایش و خستگی دارد. از آنجا که تقریبا در فرآیند تولید تمامی قطعات تولیدی در صنعت، حداقل یک مرحله عملیات در دمای بالا مانند فورج گرم یا عملیات حرارتی  پیش بینی می شود، از نقطه نظر کاربردی تعیین عمق لایه کربن زدایی شده اهمیت ویژه دارد. روش‌های سنتی جهت تعیین عمق این لایه روش‌های مخرب شامل  متالوگرافی  ویا سختی‌سنجی است که وقت‌گیر و پرهزینه می‌باشند. آزمون جریان گردابی یک آزمون غیرمخرب است که به سرعت اجرا شده و از آنجا که پاسخ آن به ترکیب شیمیایی و ریزساختار ماده موردنظر حساس است، لذا به دلیل تفاوت خواص مغناطیسی لایه کربن‌زدایی شده  با دیگر قسمت های قطعه، می‌توان از این روش غیر مخرب  در تعیین عمق لایه کربن زدایی شده در قطعات فولادی بهره گرفت. در این پژوهش به منظور بدست آوردن عمق‌های متفاوت از لایه کربن‌زدایی شده، فولاد CK45 در دمای ℃900 در زمان‌های متفاوتی قرار داده شده و اندازه این لایه ‌ها با سه روش مشاهدات میکروسکوپی، سختی سنجی و جریان گردابی تعیین گردیده و نتایج حاصله با یکدیگر مقایسه شده اند. در تحقیق حاضر، پارامترهای پاسخ به جریان القایی شامل ولتاژهای اولیه و ثانویه، اختلاف فاز ولتاژ و جریان، امپدانس نرماله شده و هارمونیک‌ها ، مورد توجه و بررسی قرار گرفته اند.نتایج حاصله نشان‌دهنده دقت قابل قبول جریان گردابی در مقایسه با دو روش مخرب دیگر می‌باشد.}, keywords = {عمق لایه کربن زدایی شده,آزمون غیرمخرب,آزمون جریان گردابی,امپدانس نرماله}, url = {http://www.surfacejournal.ir/article_5402.html}, eprint = {http://www.surfacejournal.ir/article_5402_323683eb7657c77df0d944a2fcfcc031.pdf} } @article { author = {}, title = {بررسی مقاومت به خوردگی پوشش‌های آلیاژی Zn-Co و روی خالص، ایجاد شده توسط جریان مستقیم از حمام قلیایی}, journal = {نشریه علوم و مهندسی سطح}, volume = {6}, number = {10}, pages = {51-60}, year = {2011}, publisher = {انجمن علوم و تکنولوژی سطح ایران}, issn = {2008-6717}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {پوشش‌های آلیاژی Zn-Co وZn  به روش آبکاری الکتریکی با استفاده از جریان مستقیم از حمام قلیایی حاوی کمپلکس‌ساز گلیساین بر روی فولاد AISI 1018  ایجاد شدند. بررسی‌های ریزساختاری و ترکیبی پوشش‌ها با استفاده از SEM و EDS انجام و به منظور تعیین فازهای موجود در پوشش از ‌XRD استفاده شد. مقاومت به خوردگی پوشش‌ها به وسیله آزمایش‌‌ پلاریزاسیون تافل در محلول ٥/٣ درصد نمک طعام مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان می‌دهد که با افزایش دانسیته جریان آبکاری، میزان کبالت پوشش افزایش می‌یابد و همچنین اندازه دانه پوشش با افزایش دانسیته جریان ابتدا کاهش و با افزایش مجدد آن افزایش می‌یابد. نتایج حاصل از بررسی مقاومت به خوردگی پوشش‌ها نشان می‌دهد که مقاومت به خوردگی، بیشتر تحت تاثیر مورفولوژی و ترکیب فازی پوشش‌های رسوب کرده ‌است و پوشش آلیاژی Zn-Co با 87/0 درصد وزنی کبالت به علت ساختار تک فازی و اندازه دانه کوچکتر دارای بالاترین مقاومت به خوردگی است.}, keywords = {آبکاری الکتریکی,Zn-Co‌,مورفولوژی,ترکیب فازی,خوردگی}, url = {http://www.surfacejournal.ir/article_5403.html}, eprint = {http://www.surfacejournal.ir/article_5403_466e11c128777718f6627f043d997337.pdf} } @article { author = {}, title = {تأثیر شدت جریان الکتریکی پاشش پلاسمایی بر مشخصات پوشش کامپوزیتی تیتانیم- هیدروکسی آپاتیت}, journal = {نشریه علوم و مهندسی سطح}, volume = {6}, number = {10}, pages = {61-67}, year = {2011}, publisher = {انجمن علوم و تکنولوژی سطح ایران}, issn = {2008-6717}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {هیدروکسی آپاتیت به علت خواص زیست سازگاری و هدایت استخوانی بالا به عنوان پوشش بر روی آلیاژ تیتانیم استفاده میشود. اما استحکام چسبندگی ضعیف بین هیدروکسی آپاتیت و آلیاژ تیتانیم باعث کاهش  پایداری کاشتنیهایی استفاده شده در بدن به مدت طولانی میشود. در این پژوهش پودر کامپوزیتی هیدروکسی آپاتیت-تیتانیم حاوی 50 درصد وزنی تیتانیم به روش آسیابکاری تهیه و به عنوان ماده اولیه در پلاسما اسپری به منظور ایجاد پوشش کامپوزیتی بر روی آلیاژ تیتانیم استفاده شد. همچنین تأثیر شدت جریان الکتریکی پاشش بر روی مشخصات پوشش کامپوزیتی بررسی شد. مشخصهیابی و ارزیابی پوشش کامپوزیتی، با استفاده از روشهای پراش پرتو ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) انجام شد. همچنین ریزسختی پوششها نیز بررسی شد. نتایج حاصل از آزمونها نشان داد که پوشش کامپوزیتی ایجاد شده در شدت جریان الکتریکی پاشش 600 آمپر و فاصله پاشش 10 سانتیمتر دارای بیشترین مقدار ریزسختی و استحکام چسبندگی است، علاوه بر آن، دارای بالاترین کیفیت سطح از نظر مقدار تخلخل و مورفولوژی سطح است.}, keywords = {پلاسما اسپری,هیدروکسی آپاتیت,تیتانیم,آلیاژ Ti-6Al-4V,پوشش}, url = {http://www.surfacejournal.ir/article_5404.html}, eprint = {http://www.surfacejournal.ir/article_5404_5488dafd5da7a27f82514422421d019b.pdf} } @article { author = {}, title = {بررسی خواص پوشش الکترولس Ni-B نیتروژن دهی پلاسمایی شده به دو روش متداول و توری فعال}, journal = {نشریه علوم و مهندسی سطح}, volume = {6}, number = {10}, pages = {69-77}, year = {2011}, publisher = {انجمن علوم و تکنولوژی سطح ایران}, issn = {2008-6717}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {این تحقیق، تلاشی است برای بررسی تأثیر نیتروژن دهی پلاسمایی بر خواص پوشش الکترولسNi-B . به این منظور پوشش الکترولس با استفاده از حمام بوروهیدریدی بر روی فولاد4140 AISI اعمال شد. پوشش ها در دماهای 450 و C°500 تحت عملیات حرارتی آنیل در اتمسفر کنترل شده و نیتروژن دهی پلاسمایی به دو روش متداول و توری فعال قرار گرفته و تأثیر این عملیات بر خواص سطحی پوشش با هم مقایسه شد. ساختار، زبری سطح، ریزسختی و مقاومت سایشی پوشش ها بررسی گردید. نتایج نشان داد که ساختار آمورف پوشش الکترولس Ni-B در اثر هر دو عملیات حرارتی آنیل و نیتروژن دهی پلاسمایی به فازهای نیکل بلوری و بورید نیکل (Ni3B وNi2B) تبدیل شده، سختی پوشش افزایش و نرخ سایش کاهش می یابد. نیتروژن دهی پلاسمایی نسبت به عملیات حرارتی آنیل با وجود افزایش زبری سطح به دلیل افزایش بیش تر سختی، باعث بهبود مقاومت سایشی     می شود. نیتروژن دهی پلاسمایی با توری فعال نسبت به عملیات حرارتی آنیل و نیتروژن  دهی پلاسمایی به روش متداول، زبری سطح پوشش را کاهش داده و خواص سایشی بهتری ایجاد می کند}, keywords = {الکترولس Ni-B,نیتروژن دهی پلاسمایی,نیتروژن دهی پلاسمایی با توری فعال,مقاومت سایشی}, url = {http://www.surfacejournal.ir/article_5405.html}, eprint = {http://www.surfacejournal.ir/article_5405_bc16607012927f3d9fe2485b270075ca.pdf} } @article { author = {}, title = {تاثیر غلظت عامل اکسید کنندة سیلیکاتی و زمان اکسیداسیون بر خواص لایه تشکیل شده روی آلومینیم به روش پلاسمای الکترولیتی}, journal = {نشریه علوم و مهندسی سطح}, volume = {6}, number = {10}, pages = {79-87}, year = {2011}, publisher = {انجمن علوم و تکنولوژی سطح ایران}, issn = {2008-6717}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {در این تحقیق تاثیر افزایش غلظت عامل اکسید کننده سیلیکات سدیم و زمان عملیات اکسیداسیون پلاسمای الکترولیتی بر روی خواص لایه اکسیدی ایجاد شده بر روی آلومینیم بررسی شد. برای مطالعه ساختار فازی و مورفولوژی سطحی به ترتیب از دستگاه پراش اشعة x (XRD) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و برای تعیین نرخ سایشی از دستگاه تست سایش رفت و برگشتی (Pin on Plate) استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد که لایه اکسیدی تولید شده به این روش شامل ساختارهای دما بالای آلومینا نظیر فاز Al2O3-α  و  Al2O3- γ است که با افزایش غلظت سیلیکات سدیم شدت باریکه‌ها افزایش و درصد نسبی فازهای دما بالای آلومینا در لایه اکسیدی بیشتر می‌شود. همچنین تصاویر میکروسکوپی نشان می‌دهد سطح لایه اکسیدی متخلخل بوده که متاثر از غلظت سیلیکات سدیم و زمان اکسیداسیون است. منحنی حاصل از نتایج سایش نشان می‌دهد که اکسیداسیون پلاسمایی در الکترولیت مقدار کاهش وزن نمونه‌ها در حین آزمایش را کاهش می‌دهد و مقاومت به سایش را بهبود می‌بخشد.}, keywords = {اکسیداسیون پلاسمای الکترولیتی,اکسیداسیون آلومینیم,فاز دما بالای آلومینا,مقاومت سایش}, url = {http://www.surfacejournal.ir/article_5406.html}, eprint = {http://www.surfacejournal.ir/article_5406_7283797572db457092daca05b0a6e8e9.pdf} }