@article { author = {}, title = {بررسی اثر افزایش یون نیکل (Ni) بر میزان تخلخل پوشش‌های فسفاته}, journal = {نشریه علوم و مهندسی سطح}, volume = {5}, number = {7}, pages = {1-7}, year = {2009}, publisher = {انجمن علوم و تکنولوژی سطح ایران}, issn = {2008-6717}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {در این مقاله به بررسی اثر یون نیکل بر تخلخل‌های موجود در پوشش فسفاته پرداخته شده است. حمام فسفاته کاری استفاده شده در این تحقیق شامل gr/lit 5 اکسید روی، mlit/lit 12 اسید فسفریک و gr/lit 2 نیترات سدیم به عنوان تسریع‌کننده است. به محلول پایه، غلظت صفر تا gr/lit 8 یون نیکل به صورت نیترات نیکل افزوده شده و تاثیر آن بررسی گردید. تمام نمونه‌های فسفاته در دمای °C 55 و به مدت 210 ثانیه تهیه شد. مطالعه تخلخل‌های پوشش به کمک روش الکتروشیمیایی پلاریزاسیون خطی، مطالعه مورفولوژی پوشش توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و بررسی فازهای ایجاد شده به وسیله XRD انجام گرفت. نتایج نشان داد که افزایش غلظت نیکل در محلول، باعث کاهش تخلخل پوشش فسفاته می‌گردد.}, keywords = {پوشش فسفاته,روی – نیکل,تخلخل,پلاریزاسیون خطی}, url = {http://www.surfacejournal.ir/article_5476.html}, eprint = {http://www.surfacejournal.ir/article_5476_7f68b7f340c404c01f8ef3b35552995d.pdf} } @article { author = {}, title = {تأثیر عملیات حرارتی روی ساختار، میکروسختی و رفتار خوردگی پوشش‌های الکترولس Ni-P ایجاد شده بر روی آلیاژ Al 5083}, journal = {نشریه علوم و مهندسی سطح}, volume = {5}, number = {7}, pages = {9-18}, year = {2009}, publisher = {انجمن علوم و تکنولوژی سطح ایران}, issn = {2008-6717}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {در این کار، پوشش‌های الکترولس Ni-P با ضخامت تقریبی 20 میکرون و مقدار فسفر متوسط 73/6 درصد وزنی، روی زیرلایه Al5083 ایجاد شدند و تأثیر عملیات حرارتی روی ساختار، میکروسختی و رفتار خوردگی این پوشش‌ها مورد بررسی قرار گرفت. این پوشش‌ها در محدوده دمایی 200 تا 400 درجه سانتی‌گراد و به مدت یک ساعت حرارت داده شدند. مشخصات ساختاری پوشش‌ها توسط آنالیز اشعه ایکس مورد مطالعه قرار گرفت. پوشش اولیه، بازتاب‌های پهنی از پرتو ایکس را که بیان‌کننده یک ساختار نیمه آمورف است، از خود نشان می‌دهد. عملیات حرارتی، فاز آمورف را کاهش می‌دهد و فازهای تعادلی نهایی، کریستال‌های Ni3P و Ni به ترتیب با اندازه‌های 32 و 18 نانومتر هستند. نتایج آزمایش میکروسختی ویکرز نیز نشان داد که پس از عملیات حرارتی در دمای °C 200، سختی کاهش می‌یابد و ماکزیمم سختی برای نمونه‌هایی که در دمای °C 400 عملیات حرارتی شدند حاصل می‌شود. دلیل این امر، تشکیل فاز پایدار بین فلزی Ni3P در این دما می‌باشد که باعث رسوب سختی می‌گردد. مقاومت به خوردگی پوشش‌ها در محلول wt.% NaCl 5/3 توسط روش‌های پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج مربوطه نشان داد که با عملیات حرارتی تا دمای  °C 240، مقاومت به خوردگیافزایش و سپس در دماهای بالاتر کاهش می‌یابد. عملیات حرارتی در  °C 400 منجر به کریستاله شدن فاز آمورف و افزایش تعداد مرزدانه‌های موجود که بسیار مستعد به خوردگی هستند می‌شود. بنابراین عملیات حرارتی نمونه‌های الکترولس در  °C 400 مقاومت به خوردگی آنها را به شدت کاهش می‌دهد.}, keywords = {پوشش‌های الکترولس Ni-P,عملیات حرارتی,خوردگی,ساختار,میکروسختی}, url = {http://www.surfacejournal.ir/article_5477.html}, eprint = {http://www.surfacejournal.ir/article_5477_a5737a8d2b518cc61e52fdb7145d9499.pdf} } @article { author = {}, title = {ارزیابی رفتار سایشی و خوردگی پوشش‌های بوراید و بوروکروماید ایجاد شده بر سطح فولاد زنگ‌نزن آستنیتی L316}, journal = {نشریه علوم و مهندسی سطح}, volume = {5}, number = {7}, pages = {19-28}, year = {2009}, publisher = {انجمن علوم و تکنولوژی سطح ایران}, issn = {2008-6717}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {در این تحقیق اثر پوشش‌های بوراید و بوروکروماید بر میکروسختی، خواص سایشی و مقاومت به خوردگیِ فولاد زنگ‌نزن آستنیتی کم کربن (AISI 316L) مورد مطالعه قرار گرفت. پوشش‌دهی با استفاده از روش سمانتاسیون جامد انجام شد. برای ارزیابی رفتار سایشی نمونه‌ها از آزمایش سایش پین روی دیسک در دو نیروی 75 و 115 نیوتن استفاده شد. آزمون خوردگی  به روش غوطه‌وری در محلول‌های 10 درصد حجمی از اسید کلریدریک و اسید سولفوریک بر روی نمونه‌های خام، بورونایز و بوروکرومایز شده صورت گرفت. نتایج نشان می‌دهند که نمونه با پوشش بوروکروماید سختی سطحی بالاتر و رفتار سایشی مطلوب‌تری نسبت به نمونه‌های خام و نمونه‌های با پوشش بوراید دارد. همچنین سایش خستگی- اکسایشی به عنوان مکانیزم اصلی در تخریب لایه‌های سطحی در نمونه‌های پوشش‌دار شناخته شد. نمونه با پوشش بوروکروماید از مقاومت به خوردگی بالاتری نسبت به نمونه با پوشش بوراید برخوردار بوده ولی از این لحاظ تا حدودی شبیه نمونه‌ خام می‌باشد.}, keywords = {فولاد زنگ‌نزن L316,بوردهی,بور-کروم‌دهی,میکروسختی,خواص سایشی,مقاومت به خوردگی}, url = {http://www.surfacejournal.ir/article_5478.html}, eprint = {http://www.surfacejournal.ir/article_5478_c6a1edaf21269693123b9f449f92c288.pdf} } @article { author = {}, title = {تاثیر فرآیند تولید بر رفتار تریبولوژیکی آلیاژ LM13}, journal = {نشریه علوم و مهندسی سطح}, volume = {5}, number = {7}, pages = {29-39}, year = {2009}, publisher = {انجمن علوم و تکنولوژی سطح ایران}, issn = {2008-6717}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {ضریب انبساط حرارتی کم، سیالیت بالا و مقاومت به پارگی گرمِ خوب آلیاژ LM13 سبب شده است که از  این آلیاژ به طور وسیعی برای تولید پیستون استفاده شود. با توجه به کاربرد خاص پیستون که عمدتا در شرایط سایشی است، هر گونه بهبود در رفتار تریبولوژیکی این قطعه باعث افزایش عمر و عملکرد آن می‌شود. در این تحقیق سعی شده که اثر تغییر پروسه تولید قطعه از ریخته‌گری ثقلی به ریخته‌گری کوبشی بر رفتار تریبولوژیکی آلیاژLM13 مورد بررسی و مقایسه قرار گیرد. بدین منظور ابتدا نمونه‌هایی به روش‌های ریخته‌گری کوبشی و ثقلی تهیه گردید. سپس بر روی نمونه‌ها سیکل مناسب حرارتی اعمال گردیده و رفتار سایشی این آلیاژ در دو حالت کوبشی و ثقلی در شرایط لغزشی خشک بررسی شد. نتایج آزمون‌های سختی و کشش نشان داد که خواص مکانیکی نمونه‌های کوبشی بهتر از نمونه‌های ثقلی می‌باشد. نتایج آزمایش‌های سایش نشان داد که در کلیه نمونه‌ها با افزایش مسافت لغزش میزان کاهش وزن افزایش ولی سرعت سایش و ضریب اصطکاک کاهش می‌یابد. در این راستا نمونه ریخته‌گری کوبشی شده رفتار تریبولوژیکی بهتری از خود نشان داد. با تغییر فرآیند تولید ضریب اصطکاک نمونه ریخته‌گری کوبشی شده به نصف ضریب اصطکاک نمونه ریخته‌گری ثقلی شده تقلیل پیدا کرد و همچنین میزان کاهش وزن در این نمونه‌ها کاهش یافت. نمونه‌های ریخته‌گری کوبشی شده همچنین کیفیت سطحی بهتری داشته و بررسی مکانیزم سایش نمونه‌ها نشان داد که مکانیزم‌های حاکم برای این نمونه‌ها سایش خراشان، ورقه‌ای شدن و سایش چسبان و برای نمونه ریخته‌گری ثقلی شده مکانیزم‌های سایش خراشان، خستگی سطحی و سایش چسبان می‌باشند. }, keywords = {آلیاژ LM13,رفتار تریبولوژی,ریخته‌گری کوبشی,ریخته‌گری ثقلی,پیستون}, url = {http://www.surfacejournal.ir/article_5479.html}, eprint = {http://www.surfacejournal.ir/article_5479_2cc6d441b52ebfc20a71c27401ffb588.pdf} } @article { author = {}, title = {ارزیابی ضریب شکست نور در لایه‌های نازک سیلیکا}, journal = {نشریه علوم و مهندسی سطح}, volume = {5}, number = {7}, pages = {41-48}, year = {2009}, publisher = {انجمن علوم و تکنولوژی سطح ایران}, issn = {2008-6717}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {ضریب شکست نور یکی از ثوابت مهم در طراحی لایه‌های نازک اپتیکی است و بسته به ضخامت،  دانسیته لایه، شبکه کریستالی و عیوب داخلی تغییر می‌کند. امواج الکترومغناطیسی تابشی بر روی سطح لایه به تناسب ضریب شکست در مقادیر مختلف، جذب، منعکس و یا عبور می‌کند و مقداری از آن نیز بدلیل معایب سطحی و داخلی لایه پراکنده می‌شود. لایه‌های نازک سیلیکا بصورت منفرد و یا در ترکیب با سایر اکسیدها در تولید خواص اپتیکی کاربردهای فراوانی دارد. در این پژوهش تأثیر ضخامت و تخلخل لایه های نازک سیلیکا بر روی ضریب شکست و میزان عبور از لایه‌های اعمالی مورد ارزیابی قرار گرفته است. سیلیکا به کمک روش Sol-Gel بر روی نمونه‌هایی از جنس شیشه سودا- لیم لایه نشانی شده و به منظور بررسی‌های ساختاری، تصاویر میکروسکپی SEM، آنالیز EDAX و آنالیز XRD از سطح لایه‌های پوشش داده شده تهیه گردیده است. همچنین به کمک اسپکتروفتومتری نوری طیف پرتوهای عبور و جذب از سطح لایه‌های نازک اعمالی تهیه و با یکدیگر مقایسه شده است. نتایج حاصل نشان می‌دهد ضخامت و تخلخل لایه مقادیر عبور و جذب امواج تابیده شده را تحت تأثیر قرار می‌دهد و هر چه از ضخامت لایه کاسته شود مقدار ضریب شکست کاهش و قابلیت عبور نور افزایش می‌یابد}, keywords = {سل- ژل,ضریب شکست نور,لایه‌های نازک اپتیکی,سیلیکا,اسپکتروفتومتری}, url = {http://www.surfacejournal.ir/article_5480.html}, eprint = {http://www.surfacejournal.ir/article_5480_d6948bbda412b255419477ae7af2b2e9.pdf} } @article { author = {}, title = {عوامل موثر بر مقاومت خوردگی پوشش گالوانیزه گرم}, journal = {نشریه علوم و مهندسی سطح}, volume = {5}, number = {7}, pages = {49-59}, year = {2009}, publisher = {انجمن علوم و تکنولوژی سطح ایران}, issn = {2008-6717}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {در این پژوهش، تاثیر برخی از پارامترهای تولید نظیر درصد سرب حمام گالوانیزه، فاصله جت‌های دمنده هوا از سطح ورق و سرعت خط گالوانیزه بر بافت، رفتار خوردگی و ضخامت لایه‌های آلیاژی پوشش گالوانیزه گرم تولیدی شرکت فولاد مبارکه ارزیابی شد. مقدار سرب حمام گالوانیزه در محدوده 01/0 تا 11/0 درصد وزنی تغییر داده شد و اثرات آن بر بافت و رفتار خوردگی و اندازه اسپنگل‌های پوشش بررسی شد. بافت پوشش با استفاده از روش پراش اشعه ایکس و رفتار خوردگی پوشش با استفاده از آزمون‌‌های پلاریزاسیون تافل و پاشش نمک تعیین شد. سپس تاثیر افزایش درصد وزنی سرب حمام، تغییر فاصله جت‌های دمنده هوا از سطح ورق و سرعت خط گالوانیزه بر ضخامت لایه‌های آلیاژی پوشش ارزیابی شد. نتایج نشان داد که افزایش درصد سرب حمام گالوانیزه، ضریب بافت نسبی صفحه قاعده (00.2) پوشش را کاهش داده و در مقابل باعث افزایش ضریب بافت نسبی صفحاتی نظیر (10.0)، (10.3) و (20.1) شده است. همچنین مشخص شد که افزایش درصد وزنی سرب حمام، باعث افزایش اندازه اسپنگل‌ها و تعداد اسپنگل‌های کدر در سطح ورق می‌گردد. پس از بررسی تاثیر افزایش درصد سرب حمام، افزایش فاصله جت‌های دمنده هوا و کاهش سرعت خط گالوانیزه به صورت جداگانه، مشاهده شد که ضخامت لایه گاما- لایه نامطلوب برای خواص خوردگی و شکل‌پذیری پوشش- افزایش یافته است. در انتها مشخص شد که در اثر کاهش مولفه بافت صفحه قاعده (00.2)، افزایش مولفه بافت صفحه زاویه زیاد (20.1) و افزایش ضخامت لایه گاما، مقاومت خوردگی پوشش کاهش یافته است.}, keywords = {بافت,مقاومت خوردگی,اسپنگل,گالوانیزه گرم,آزمون پاشش نمک}, url = {http://www.surfacejournal.ir/article_5481.html}, eprint = {http://www.surfacejournal.ir/article_5481_8e0e9c76f4195342af0f0f9e65eb4830.pdf} } @article { author = {}, title = {ارزیابی ساختاری پوشش پاشش حرارتی Mo-Si-B}, journal = {نشریه علوم و مهندسی سطح}, volume = {5}, number = {7}, pages = {61-68}, year = {2009}, publisher = {انجمن علوم و تکنولوژی سطح ایران}, issn = {2008-6717}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {در این تحقیق ترکیب پودری %atB10-%atSi14-%atMo76 به کمک آسیاب سایشی و در شرایطی ویژه، آلیاژسازی مکانیکی شد. پودرهای حاصله در قالب فلزی، فشرده شده و به مدت 10 ساعت در دمای °C1100 تحت عملیات آنیل نفوذی خنثی قرار گرفتند؛ سپس قرص‌های زینتر شده کاملاً خورد شده و پس از دانه‌بندی، به کمک روش پاشش حرارتی APS در شرایط حفاظت شده و حفاظت نشده، بر روی زیرلایه‌هایی از فولاد معمولی قرار گرفتند. خصوصیات فازی و ساختاری پودرها و پوشش‌های اعمالی به وسیله‌ی SEM، میکروسکوپ نوری، XRD و AAS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاصله نشان داد که پس از فرایند آلیاژسازی مکانیکی، هیچ‌گونه ترکیب بین‌فلزی از سیلیسایدهای مولیبدن حاصل نخواهد شد؛ اما با انجام عملیات آنیل نفوذی، ترکیبات بین‌فلزی از Mo-Si و Mo-Si-B تشکیل می‌‌گردد. با پاشش حرارتی پودرهای Mo-Si-B در دو حالت آگلومره شده و ترکیبی، به دلیل تفاوت در میزان گرم شدن و اکسایش ذرات پاشش شده، نوع ساختار حاصله از پوشش، متفاوت خواهد شد.}, keywords = {آلیاژسازی مکانیکی,سیلیسایدهای مولیبدن,Mo-Si-B,ترکیبات بین‌فلزی چندفازی,پاشش حرارتی,APS}, url = {http://www.surfacejournal.ir/article_5482.html}, eprint = {http://www.surfacejournal.ir/article_5482_f627123695e0f050aff082b168b74d96.pdf} } @article { author = {}, title = {بررسی تاثیر برخی عوامل اصلی بر رفتار سایشی فولاد هادفیلد}, journal = {نشریه علوم و مهندسی سطح}, volume = {5}, number = {7}, pages = {69-80}, year = {2009}, publisher = {انجمن علوم و تکنولوژی سطح ایران}, issn = {2008-6717}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {در این مقاله، رفتار سایشی فولاد هادفیلد با استفاده از آزمون پین روی دیسک و سنگ سایشی مورد ارزیابی قرار گرفته است. تاثیر عوامل اصلی این آزمون شامل میزان نیروی عمود بر پین، سرعت خطی دیسک و طول مسیر بر میزان سایش فولاد هادفیلد مشخص شده است. در این تحلیل معادلات رگراسیونی و اثرات اصلی و متقابل این عوامل استخراج گردید. نتایج نشان داد که مکانیزم‌های کندگی و خراشان در اثر نیروهای برشی در مراحل اولیه سایش و ترکدار شدن سطح در اثر خستگی در مراحل پایانی دو مکانیزم اصلی سایش فولاد هادفیلد است. مشخص شد که در آزمون پین روی دیسک با استفاده از سنگ سایشی، نیروی عمود بر پین نسبت به سرعت خطی دیسک نقش مؤثرتری بر میزان کاهش وزن دارد. همچنین با بیشتر شدن طول مسیر (زمان) سایش، نقش نیرو بیشتر می‌گردد در صورتی که نقش سرعت خطی دیسک تقریبا ثابت می‌ماند. به علاوه برای مطالعه شرایط سایش آرام، فشار عمودی کمتر از 5/0 مگاپاسکال نیاز است.}, keywords = {تریبولوژی,پین روی دیسک,سنگ سایشی,فولاد هادفیلد,سایش}, url = {http://www.surfacejournal.ir/article_5483.html}, eprint = {http://www.surfacejournal.ir/article_5483_c7642697fd65d6a2f6ae0b978daf20a1.pdf} } @article { author = {}, title = {سینتیک تشکیل پوشش کاربید وانادیم بر سطح فولاد DIN 1.2367 بروش نفوذ واکنشی گرمایی}, journal = {نشریه علوم و مهندسی سطح}, volume = {5}, number = {7}, pages = {81-89}, year = {2009}, publisher = {انجمن علوم و تکنولوژی سطح ایران}, issn = {2008-6717}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {مقاومت سایشی و خوردگی عالی به همراه چسبندگی و دوام حرارتی خوب پوشش‌های کاربیدی که به روش نفوذ  واکنشی گرمایی ایجاد می شوند، این پوشش‌ها را از لحاظ تکنولوژیکی مورد توجه ساخته است. این تحقیق  به بررسی سینتیک رشد پوشش کاربید وانادیم (VC) در سطح فولاد به روش نفوذ  واکنشی گرمایی ،پرداخته است. تشکیل پوشش کاربید وانادیم، با قرار دادن فولاد گرمکار 2367،1 DIN در محیط غنی از وانادیم حاوی پودر فرو وانادیم، کلریدآمونیم و آلومینا، و ایجاد ترکیب بین وانادیم محیط با کربن موجود در سطح فولاد در دما‌های 950، 1050 و 1150 درجه سانتیگراد، به مدت 5/0 تا 5/4 ساعت، انجام شد. از میکروسکوپ نوری  و میکروسکوپ الکترونی روبشی(SEM) مجهز به آنالیز نقطه‌ای  EDX و اشعه X برای مطالعه پوشش استفاده شد. بسته به زمان ودمای عملیات، ضخامتی بین 3/2 تا 2/23 میکرومتر ایجاد شد. مشخص شد که ضخامت لایه نسبت به زمان عملیات،  از رابطه سهموی پیروی می‌کند. همچنین رابطه ارنیوسی برای انرژی اکتیواسیون نفوذ بدست آمد و از روی آن ثابت نفوذ و انرژی اکتیواسیون نفوذ کربن بترتیب /s2Cm 4-10x98/7 و KJ/mol  2/173مشخص شد. نهایتاً مشخص شد که برای ایجاد لایه‌ای با تخلخل پایین باید محدوده پایینی برا ی دمای عملیات انتخاب کرد.}, keywords = {پوشش سرامیکی,کاربید وانادیم,نفوذ واکنشی گرمایی,فولاد گرمکار,سینتیک}, url = {http://www.surfacejournal.ir/article_5484.html}, eprint = {http://www.surfacejournal.ir/article_5484_2aa5404fecec27ee19b128a0d8885dee.pdf} }